05-03-2015, 00:00
Substancje zubożające warstwę ozonową (SZWO), inaczej zwane substancjami kontrolowanymi, to organiczne związki chemiczne, głównie pochodne metanu i etanu, które zawierają w swym składzie m.in. atomy chloru i fluoru lub bromu i fluoru wykazujące potencjał niszczenia ozonu.
Zgodnie z zapisami ustawy o ochronie środowiska z dnia 27 kwietnia 2001 r. (Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150, z późn. zm.), wszelkie urządzenia i instalacje zawierające kontrolowane substancje zubożające warstwę ozonową (w tym również systemy klimatyzacji) stają się odpadem w chwili, gdy posiadacz się ich pozbywa, zamierza się ich pozbyć lub do ich pozbycia jest zobowiązany.
Szczegółowe zasady wykorzystania substancji kontrolowanych oraz sposobu obrotu urządzeniami, produktami oraz instalacjami, które te substancje zawierają zawiera ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o substancjach zubożających warstwę ozonową (Dz. U. 2004 r., Nr 121, poz. 1263). Zgodnie z nią, wszyscy przedsiębiorcy, którzy używają (czyli produkują, przewożą, wywożą, wprowadzają do obrotu, stosują, odzyskują, poddają recyklingowi, regeneracji lub unieszkodliwieniu) na terytorium Polski takich substancji, są zobowiązani do prowadzenia ich szczegółowej ewidencji.
Konieczność ewidencji SZWO nie obejmuje użytkowników urządzeń takich, jak: właściciele masarni i hipermarketów, ponieważ definicja substancji kontrolowanych nie obejmuje SZWO zawartych w produkcie przemysłowym innym niż pojemnik do jej transportowania lub magazynowania.
Jak podaje ekspert z serwisu StrefaKlimatyzacji.pl - Urządzenia zawierające SZWO można użytkować aż do momentu ich tzw. śmierci technicznej. Możliwa jest również dalsza sprzedaż takich urządzeń pod warunkiem usunięcia z nich substancji kontrolowanych. Należy jednak pamiętać, iż po sprzedaży takiego sprzętu może on zostać ponownie napełniony jedynie substancją alternatywną.
Lista substancji kontrolowanych została określona w Protokole Montrealskim z dnia 16 września 1987 roku w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową (DZ. U. 1992.98.490 zał.). Protokół ten, to międzynarodowe porozumienie dotyczące przeciwdziałania powiększania dziury ozonowej.
Komentarze